Prisutne na izuzetno interesantnoj prezentaciji pozdravio direktor Opštinske javne ustanove Muzeji Kotor Srđan Kovačević.
Strastvni kolekcionar Ramadanović, u svojoj radionici u Starom gradu pored helebardi pravi i restaurira mačeve, buzdovane, bodeže, koplja, sablje i štitove, a uspješno se u nekoliko navrata predstavio postavkama desetina replika iz nekoliko istorijskih perioda od 4. vijeka p.n.e. do 15 vijeka.
U luksuzno opremljenom časopisu “Lustica Magazine” kompanije “Luštica Development” ad Tivat (grupa Orascom Development) koji se štampa za britansko tržište, o Andru je izašao i tekst pod naslovom „Cold Steel Cattaro”.
Helebarda je bila mnogo više od običnog oružja, a njena osnova je sjekira koja se nalazi na vrhu koplja dužine oko dva metra.
Oštrica je balansirana pomoću kuke koja je povezivana sa suprotne strane, što je helebardi davalo tri različite vrste napada (upotrebe).
Glavna upotreba helebarde je bila borba protiv konjice
Nakon udara konjice koristila se kuka koja je služila da se jahač zbaci sa konja i konačno se pomoću oštre sjekire, koja je sa lakoćom probijala sve vrste oklopa, moćnim zamahom ubije zbačeni protivnik.
Helebarda se koristila isključivo u formacijskim borbama. Vojnik koji bi zamahnuo helebardom postajao je veoma ranjiv, te je zavisio od saboraca oko sebe.
Danas se helebarde iz ceremonijalnih razloga koriste kao oružje papine Švajcarske garde u Vatikanu.
